Εκτιμώμενος χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά
Η Μαλάλα Γιουσαφζάι, με ανάρτησή της στο Χ για τον πόλεμο στο Ισραήλ αναφέρει:
«Συμμετέχω στην έκκληση για άμεση κατάπαυση του πυρός.
Καθώς επεξεργάζομαι τις τραγικές ειδήσεις των τελευταίων ημερών, σκέφτομαι τα παιδιά από την Παλαιστίνη και το Ισραήλ που βρίσκονται στη μέση.
Ήμουν μόλις 11 ετών όταν έγινα μάρτυρας της βίας και της τρομοκρατίας. Ξυπνήσαμε από τους ήχους των βλημάτων, είδαμε τα σχολεία και τα τζαμιά μας να καταστρέφονται από βόμβες. Η ειρήνη έγινε κάτι που μπορούσαμε μόνο να ονειρευόμαστε.
Ο πόλεμος δεν χαρίζεται ποτέ στα παιδιά – ούτε σε εκείνα που απήχθησαν από τα σπίτια τους στο Ισραήλ, ούτε σε εκείνα που κρύβονται από τις αεροπορικές επιδρομές ή μένουν χωρίς φαγητό και νερό στη Γάζα.
Σήμερα, θρηνώ για όλα τα παιδιά και τους ανθρώπους που λαχταρούν για ειρήνη και δικαιοσύνη στους Αγίους Τόπους».
Πόλεμος στο Ισραήλ – Πώς θα μιλήσω στο παιδί;
Στην ερώτηση, «Πρέπει να μιλήσω στο παιδί μου για τα τραγικά γεγονότα στο Ισραήλ;», δεν
υπάρχει καθορισμένη, κοινή απάντηση. Ξέρουμε το παιδί μας καλά και ακούμε το ένστικτό μας για το αν χρειάζεται να γνωρίζει ή όχι.
- Όσον αφορά τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας και της πρώτης παιδικής δε χρειάζεται να τα πληροφορήσουμε για το γεγονός. Αν υπάρχουν μεγαλύτερα αδέρφια μπορούμε να μιλήσουμε μαζί τους, όταν δε θα είναι το μικρότερο αδερφάκι μπροστά.
- Να εξετάσουμε, αν τα παιδιά μας γνωρίζουν για τον πόλεμο στο Ισραήλ σαν γεγονός, αλλά και τι γνωρίζουν.
- Δεν υπερβάλουμε με τις πληροφορίες και τις εικόνες. Καλό είναι τα παιδιά να μένουν μακριά από τα ΜΜΕ, όταν αποκαλύπτουν σκληρές εικόνες (πχ νεκρούς, ερείπια, αίματα, τραυματισμούς). Ναι, όλα αυτά είναι πραγματικότητα, ωστόσο δεν είναι εύκολα. Κάθε παιδί αντιδρα διαφορετικά στην απώλεια ανθρώπων.
- Η ειλικρίνεια προς τα παιδιά, είναι σημαντική, σε κάθε μας συζήτηση για τον πόλεμο.
- Ακούμε τις ανησυχίες και το φόβο των παιδιών μας.
- Αποφεύγουμε να μιλάμε διαρκώς για το γεγονός μπροστά τους.
- Το να διατηρούμε τη ρουτίνα των παιδιών, είναι αυτό που θα τα κάνει να νιώθουν ασφάλεια.
- Είναι φυσιολογικό μικροί και μεγάλοι να νιώθουμε αναστατωμένοι και λυπημένοι.
- Τονώνουμε το αίσθημα ασφάλειας που μπορούμε να νιώσουμε ζώντας στην Ελλάδα.
- Ενθαρρύνουμε την επικοινωνία με φίλους και συγγενείς που ζουν στο Ισραήλ, αν τα ίδια έχουν
αυτή την επιθυμία ή συζητάμε μαζί τους τρόπους στήριξης των ανθρώπων που ζουν εκεί.
Πρώτα βάζουμε οι γονείς τη μάσκα οξυγόνου στο αεροπλάνο και μετά τη βάζουμε στα παιδιά μας.
Πηγή
Τριανταφύλλου Σίνα , Ψυχολόγος Α.Π.Θ. – Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt
Διαβάστε επίσης : Τρόποι να προστατεύσουμε τα παιδιά από τις εικόνες της καταστροφής.
