Από την Ειρήνη Μάρου Όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι να μαθαίνουμε στα παιδιά να θέτουν στόχους και να προσπαθούν να τους πραγματοποιούν, πάντα σύμφωνα με την ηλικία τους, αλλά και την δική μας υποστήριξη και καθοδήγηση, τόσο ως γονείς, αλλά και ως εκπαιδευτικοί. Η επιβράβευση στα παιδιά μόνο θετικά μπορεί να λειτουργήσει όταν εστιάζουμε
«-Τι θα θέλατε για το παιδί σας για τη σχολική χρονιά που έρχεται; Ποιες περιμένετε να είναι οι κατακτήσεις της;» Αυτά ήταν τα λόγια της δασκάλας της κόρης μου που με έβαλαν σε σκέψεις. Και σχεδόν την ίδια στιγμή, η απάντηση μου ήρθε σχεδόν αυθόρμητα, χωρίς να το επεξεργαστώ. «Θέλω να παραμείνει παιδί.» Η
Οι γονείς όλο και περισσότερο συνειδητοποιούν πόσο σημαντική είναι μια υγιής συναισθηματική ζωή για τη συνολική ανάπτυξη του παιδιού τους. Η συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών δεν είναι τυχαίο που στις μέρες μας θεωρείται πιο σημαντικός δείκτης για την ευτυχία τους ως ενηλίκων από ότι ο δείκτης ευφυίας τους ενώ οι σχολικές επιδόσεις από μόνες τους
Όλο και περισσότεροι γονείς στο Δημοτικό Σχολείο αναζητούν τη λύση μιας δασκάλας ή ενός δάσκαλου για να επιμελείται τη μελέτη του παιδιού τους στο σπίτι, ιδίως όταν το παιδί φοιτά στο Δημόσιο Σχολείο που δεν αναλαμβάνει το «διάβασμα» των μαθητών για την επόμενη μέρα. Οι γονείς, μάλιστα, καταφεύγουν στη λύση αυτή πριν δουν σημάδια αδυναμίας
Μόνιμο θέμα συζήτησης λίγο πριν αρχίσουν τα σχολεία για τους γονείς που τα παιδιά τους θα πάνε Α’ Δημοτικού είναι η επιχείρηση… διάβασμα που ανοίγεται μπροστά τους και η αγωνία για το αν θα καταφέρουν τα παιδιά τους να ανταποκριθούν στον καινούριο τους ρόλο ως μαθητές. Αλλά και οι γονείς με μαθητές στις πρώτες τάξεις
Στην αρχή της νέας σχολικής χρονιάς, από την πρώτη εβδομάδα έναρξης των μαθημάτων, τα παιδιά έρχονται στο σπίτι με μια σχολική λίστα, που τις περισσότερες φορές προκαλεί πονοκέφαλο στους γονείς: τόσα πολλά σχολικά είδη και μόνο ένα απόγευμα για να τα προμηθευτείς όλα, ανάμεσα σε τόσους άλλους γονείς και μαθητές που ψάχνουν πάνω κάτω τα
Η πιο πιθανή σκέψη που ίσως κάνετε αυτές τις μέρες είναι «πότε πέρασε και αυτή η σχολική χρονιά;». Πριν εννιά μήνες αφήνατε τo παιδί σας στην πόρτα του σχολείου και σήμερα αναρωτιέστε για πότε μεγάλωσε, έκανε φίλους, κέρδισε τις μικρές του νίκες και έκανε τα πρώτα βήματα για την αυτονομία του (ακόμα πιο έντονα αν
Μπορεί να είναι η εύκολη λύση. Και όλοι μας έχουμε καταφύγει σ’ αυτή την ευκολία για να πείσουμε ένα παιδί να συνεργαστεί μαζί μας για να κάνει κάτι ή να σταματήσει να κάνει κάτι άλλο. Είναι όμως οι ανταμοιβές, κυρίως οι υλικές, η λύση; Και λειτουργούν προς όφελος του παιδιού μας μακροπρόθεσμα; Μήπως αυτή η
Οι σημερινοί γονείς δύσκολα συμβιβαζόμαστε με την ιδέα ότι το παιδί μας μπορεί να νιώσει λυπημένο ή απογοητευμένο. Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι αυτά τα συναισθήματα, κάνουμε τα πάντα για να τα προλάβουμε στα παιδιά μας, ιδίως στις μικρότερες ηλικίες, θυσιάζοντας την μακροπρόθεσμη ευεργετική τους επίδραση. Το ξεχασμένο τετράδιο στο τραπέζι Το κίνητρο είναι πάντα
Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών: η ιδανική αφορμή για να αναλογιστούμε το έργο των ανθρώπων που στέκονται στο πλευρό των παιδιών μας, δίνοντας τους τα εφόδια να κατακτήσουν τη γνώση και να ανοίξουν αργότερα τα δικά τους φτερά! Ό,τι και να πει κανείς θα είναι λίγο για τη συμβολή ενός αληθινού δασκάλου στη διαμόρφωση μιας ισορροπημένης προσωπικότητας,
Ελλάδα 
UK