Τα παιδιά θέλουν κατοικίδιο: τι να κάνετε

Τον τελευταίο καιρό, οι κόρες μου βγάζουν μια απίστευτη τρυφερότητα στα γατάκια και τα σκυλάκια που συναντάμε στα πάρκα και σχεδόν κάθε φορά που έχουμε τέτοιες… συναντήσεις, ξεσπάει ένα ολόκληρο κύμα επιχειρημάτων για να μας πείσουν να αποκτήσουμε κι εμείς το δικό μας κατοικίδιο. Και, πιστέψτε με, δεν είναι πάντα εύκολο να αντικρούσεις τα επιχειρήματα δύο… γεννημένων-δικηγόρων 7χρονων.

 

Προσπαθώ να καταλάβω αν είναι μια παρόρμηση της στιγμής, μια τάση που προκύπτει από μιμητική διάθεση, από ζήλια για το καινούριο κουταβάκι των φίλων τους ή αν πρόκειται τελικά για μια ουσιαστική ανάγκη προσφοράς κι επικοινωνίας. Από όπου κι αν προέρχεται πάντως, ακόμα κι αν είναι μια βαθιά ανάγκη που έχει εδραιωθεί μέσα τους, είμαι σίγουρη ότι δεν έχουν συνεκτιμήσει την ευθύνη που συνεπάγεται το… μεγάλωμα ενός κατοικίδιου στο σπίτι.

 

Λένε ότι είναι σαν να έχεις ένα ακόμα παιδί. Όσο κι αν βλέπω την υπερβολή, αυτή η φράση είναι ενδεικτική για το τι σημαίνει να αναλάβεις πραγματικά μια ακόμα ζωή στο σπίτι σου που μάλιστα εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από εσένα.

 

Μήπως τα κορίτσια αισθάνονται ότι θα έχουν ένα ακόμα παιχνίδι στη συλλογή τους; Ένα σούπερ χαριτωμένο «λούτρινο» που θα μπορεί να επικοινωνεί μαζί τους και φυσικά να το «κλείνουν» στη γωνιά του όταν μετά από λίγο θα χορταίνουν από την παρουσία του; Έχουν άραγε καταλάβει ότι θα πρέπει κι αυτές να το φροντίζουν, να το περιποιούνται, να έχουν την έννοια του;

 

«Αυτά τα Χριστούγεννα, μαμά, δεν θέλουμε δώρα. Ξέρουμε ακριβώς τι θα ζητήσουμε από τον Άγιο Βασίλη». Μας βάζουν σε σκέψεις. Το κλειδί, καταλήγω, θα είναι η ενημέρωση. Πρέπει ενεργά να τις βάλω μέσα στο project, να έχουν και να έχουμε πλήρη εικόνα του τι σημαίνει «έχω κατοικίδιο» και μετά συλλογικά να αποφασίσουμε ως οικογένεια αν μπορούμε να αναλάβουμε τέτοια ευθύνη.

 

Αυτός είναι ο λόγος που αποφασίσαμε, λοιπόν, αυτό τον μήνα να ασχοληθούμε και στη Nannuka με τη θεματική «κατοικίδιο και οικογένεια». Τι πρέπει να ξέρει μια οικογένεια πριν κάνει πράξη την επιθυμία της να υιοθετήσει ένα κατοικίδιο; Πότε είναι «έτοιμη» να αποκτήσει ένα κατοικίδιο και ποια είναι τα κριτήρια που μπορούν να την οδηγήσουν σε μια τέτοια απόφαση; Αλλά και πώς μπορούμε να προετοιμάσουμε τα παιδιά μας ανάλογα και με την ηλικία τους και να αναθέσουμε ευθύνες και αρμοδιότητες σε κάθε μέλος; Αλλά και πως μπορούν να βοηθήσουν οι ευρύτεροι συγγενείς και όσοι φροντίζουν την οικογένεια;

 

«Εμείς θα το προσέχουμε μαμά. Εμείς θα το πηγαίνουμε βόλτα. Εμείς θα του βάζουμε φαγητό. Στο δικό μας κρεβάτι θα κοιμάται. Εμείς θα το κάνουμε μπάνιο. Εμείς θα του αλλάζουμε την άμμο». Ακούγεται overpromising. Μήπως είναι απλά ένας ενθουσιασμός; Μήπως όλο αυτό θα ξεφουσκώσει;

 

Γνωρίζουν άραγε τα κορίτσια την έννοια της δέσμευσης και είναι σε θέση να μείνουν πιστές σε μια υποχρέωση που θα αναλάβουν ή θα διαλέξουν να… εξαιρέσουν τους εαυτούς τους στην πρώτη ευκαιρία, απολαμβάνοντας μόνο τη fun πλευρά αυτού του εγχειρήματος, τις αγκαλιές και τα παιχνίδια… Κάτι μου λέει, πως ελπίζοντας φυσικά για το πρώτο, σύντομα θα μάθουμε!

 

Νάταλι Λεβή, Συνιδρύτρια Nannuka.com 

 

Διαβάστε επίσης

Παιδί και γάτα: κάνοντας αυτή τη σχέση να ανθίσει!