Η παράλληλη στήριξη θα μπορούσε να θεωρηθεί ελληνική επινόηση και πρωτοτυπία. Η μορφή με την οποία λειτουργεί στο εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν υφίσταται ως μοντέλο υποστήριξης κι ένταξης μαθητών με αναπηρία ή δυσκολίες μάθησης. Ξεκίνησε για να εξυπηρετήσει την ένταξη των μαθητών με αυτισμό στη γενική τάξη κι επεκτάθηκε με μια μορφή, που πολλές φορές δεν εξυπηρετεί το νόημα της ένταξης- συνεκπαίδευσης και συμπερίληψης. Αποτελεί μια παράφραση της συνεργατικής πρακτικής δύο εκπαιδευτικών εντός της τάξης.
Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συνεργασία μεταξύ εκπαιδευτικών. Γι’αυτό και προτείνεται η μέθοδος της συνδιδασκαλίας. Ο εκπαιδευτικός διδάσκει, ο ειδικός παιδαγωγός παρατηρεί, εντοπίζει, υποστηρίζει, ενώ οι ρόλοι εναλλάσσονται. Ο εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης, βρίσκεται δίπλα στο παιδί που αντιμετωπίζει αναπηρία ή κάποια μαθησιακή δυσκολία κατά τη διάρκεια του μαθήματος και κατά τη διάρκεια του διαλείμματος. Είναι μαζί του, για να νιώθει ασφάλεια και να είναι αρωγός σε ό,τι χρειαστεί.
Στην τάξη μέσα, ο ειδικός παιδαγωγός, τον βοηθάει είτε να ακολουθήσει το πρόγραμμα της γενικής τάξης, είτε έχει δικό του εξατομικευμένο, εξειδικευμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, σύμφωνα με τις ανάγκες και τις δυνατότητες του μαθητή. Αυτό εξαρτάται από τη δυσκολία του εκάστοτε μαθητή από τις προηγούμενες αξιολογήσεις που είχε. Κάθε μαθητής είναι διαφορετικός. Έχει διαφορετικές δυνατότητες, διαφορετικές ικανότητες και ο ειδικός παιδαγωγός είναι εκεί πάντα, για το κάθε παιδί ξεχωριστά.
Σε μια τάξη γενικού σχολείου, πολλές φορές τα βλέμματα των συμμαθητών γίνονται έντονα κι όχι τόσο διακριτικά. Ορισμένες φορές, δεν εμμένουν μόνο στο βλέμμα, αλλά τείνουν να κάνουν και ερωτήσεις, που προκαλούν αμηχανία στο παιδί που δέχεται την παράλληλη στήριξη. Η αυθόρμητη στάση τους είναι χαρακτηριστική. Ο εκπαιδευτικός και ο ειδικός παιδαγωγός, οφείλουν να παίρνουν τον λόγο σε τέτοιες περιπτώσεις, να συζητούν με τα παιδιά και να δημιουργούν ένα κλίμα συνεργασίας και σεβασμού.
Για να αισθανθεί το παιδί μεγαλύτερη οικειότητα κι άνεση με τον ειδικό παιδαγωγό. Θα μπορούσε να γίνει μια πρώτη επαφή πριν την έναρξη της συνεργασίας τους στο σχολικό πλαίσιο. Ώστε να νιώσει μεγαλύτερη οικειότητα και να γνωριστεί με τον παιδαγωγό που θα αποτελεί μέρος της καθημερινής σχολικής του δραστηριότητας.
Ορισμένες δραστηριότητες γνωριμίας, μπορούν να φανούν πολύ χρήσιμες. Ένας περίπατος σε κάποιον εξωτερικό χώρο, σε συνδυασμό με κάποια παιχνίδια που μπορεί να προτείνει το ίδιο το παιδί. Η ανάγνωση βιβλίων, βιβλίων που εντάσσουν παιχνίδια ρόλων. Ακόμη και η ανάγνωση και ανάλυση βιβλίων διαφόρων ηρώων, οι οποίοι παρουσιάζουν την ίδια μαθησιακή δυσκολία ή αναπηρία με εκείνη του παιδιού. Η ταύτιση που θα δημιουργηθεί θα κάνει το παιδί να νιώσει, πως μπορεί να γίνει κατανοητό από τον παιδαγωγό του. Ο ειδικός παιδαγωγός, οφείλει να ενημερώσει τον μαθητή, πως θα είναι δίπλα του σε κάθε του στιγμή. Μπορεί να τον συμβουλεύεται, να ζητά την βοήθειά του και να αισθάνεται άνεση!
Η επιλογή ειδικού παιδαγωγού, δεν είναι εύκολη. Αυτό συμβαίνει καθώς, στην περίπτωση της παράλληλης στήριξης, οφείλει να αναπτυχθεί μια ιδιαίτερη σχέση συνεργασίας μεταξύ παιδιού και παιδαγωγού. Η Nannuka, μπορεί να κάνει την εύρεση ειδικού παιδαγωγού ιδιαίτερα εύκολη. Σε κάθε προφίλ ειδικού παιδαγωγού αναφέρονται οι διαθέσιμες μέρες και ώρες, που μπορεί να συνεργαστεί μαζί σας. Επίσης, αναφέρονται οι δεξιότητες και η προϋπηρεσία σε αντίστοιχη θέση.
LEAVE A COMMENT