Καινούριος χρόνος. Καινούριες δυνατότητες. Βασισμένες σε όσα σωστά έχουν γίνει μέχρι σήμερα, στις χτεσινές νίκες. Πώς φαντάζομαι το 2019; Σαν μια χρονιά προτεραιοτήτων. Πιο ώριμη πια και πιο συνειδητοποιημένη ότι δεν μπορούν να γίνουν όλα και πως σίγουρα δεν θα γίνουν το ίδιο καλά, θα επιλέγω τα αληθινά σημαντικά. Αυτά που δεν μπορούν να περιμένουν.
Και θα κοιτάξω την αλήθεια κατάματα. Όχι, στο ίδιο απόγευμα δεν μπορούν να χωρέσουν ένα έκτακτο meeting και το κονσέρτο πιάνου της κόρης μου. Θα πρέπει να είναι ή το ένα ή το άλλο. Γιατί αν προσπαθήσω να κάνω και τα δύο, δεν θα είμαι πραγματικά “εκεί” σε κανένα από αυτά. Και, προτεραιότητα έχουν οι νότες της κόρης μου. Και η συνάντηση των βλεμμάτων μας την ώρα που ψάχνει την ενθάρρυνσή μου για να πατήσει το πρώτο πλήκτρο.
Άλλο τόσο δεν θα παραλείψω να σταθώ στο πλευρό και των γονιών μου που μεγαλώνοντας με χρειάζονται περισσότερο. Όπως τους χρειάζομαι εγώ και τα παιδιά μου. Για την αγάπη τους, τη ζεστασιά τους, την εμπειρία τους, την αίσθηση της οικογένειας που μας προσφέρουν τόσο απλόχερα. Κάποια πράγματα δεν μπορούν να περιμένουν. Μπορεί να μην είναι κάθε Κυριακή της εβδομάδας αλλά από εδώ και πέρα υπόσχομαι να τρώμε όλο και πιο πολλά κυριακάτικα γεύματα μαζί, αποταμιεύοντας στιγμές για το μέλλον όταν δεν θα έχουμε την πολυτέλεια αυτών των Κυριακών…
Σ’ αυτό το μοίρασμα προτεραιοτήτων, δεν σκοπεύω να αφήσω τη σχέση μου με τον σύντροφό μου απέξω. Περισσότερος χρόνος για εμάς ως ζευγάρι, χρόνος που δεν θα εξαντλείται μόνο στα θέματα των παιδιών, σε υποχρεώσεις και εκκρεμότητες. Νιώθω ότι έχουμε πολλά να ανακαλύψουμε ακόμα ο ένας για τον άλλο, πως η σχέση μας δεν περιορίζεται μόνο σε ό,τι έχουμε κατακτήσει μέχρι σήμερα αλλά και σε όλα αυτά που μας περιμένουν- και αυτά μας χρειάζονται ανανεωμένους, με πίστη στο “εμείς”, με συντροφικότητα που συνεχώς εξελίσσεται.
Φυσικά, η δουλειά μου και όλα αυτά που με κινητοποιούν για να είμαι δημιουργική θα παραμείνουν προτεραιότητα για το 2019. Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά; Πώς θα μπορούσα να βάλω λιγότερη ενέργεια σε κάτι που έχω πιστέψει από την πρώτη στιγμή και που δεν χορταίνω να βλέπω την εξέλιξή του; Όμως, ακόμα και σε αυτό, θα κάνω καλύτερη αξιολόγηση των σημαντικών και των αδιαπραγμάτευτων. Θα διαλέγω τις μάχες μου. Δεν είναι όλες ίδιες… Οικονομία δυνάμεων! Αν καταναλώνουμε ενέργεια για τα… μικρά, πώς θα καταφέρουμε να παλέψουμε για τα πιο σημαντικά; Αλλά και με τι αξιοπιστία, όταν όλα τα βάζουμε στο ίδιο καλάθι;
Περιμένω με πολλή χαρά το 2019. Με ανανεωμένη την πίστη μου πως η προσωπική μας ευτυχία βρίσκεται κυρίως στα χέρια μας. Στα χέρια μου. Και όσο περνάει από αυτά, δεν θα αφήσω στιγμή να περάσει που να μην τη ζήσω σ’ όλο το το μεγαλείο της. Παρούσα κι ευγνώμων που είμαι εδώ, πιο δυνατή από ποτέ και πιο έτοιμη για καινούριες προκλήσεις.
Νάταλι Λεβή, συνιδρύτρια Nannuka.com
Ελλάδα 
UK
LEAVE A COMMENT