Νέα μαμά; Δεν φτάνει το 24ωρο. Το σαββατοκύριακο γλιστράει άμμος, μέσα απ’ τα χέρια σου. Κόβεις από εδώ, κόβεις από εκεί. Κόβεις από τον ύπνο σου. Για 8ωρο δεν το συζητάς. Και το 7ωρο, μύθος. Όταν καταφέρνεις να κοιμηθείς 6ωρο, το θεωρείς νίκη. Ιδίως αν είναι συνεχόμενος ύπνος χωρίς να πρέπει να ξυπνάς για τα παιδιά, όνειρο, ανησυχία, τσίσα- σπάνιο.
Κόβεις από το μπάνιο, από την προσωπική σου περιποίηση, πολλές φορές αμελείς να ξεβαφτείς, βγαίνει η μάσκαρα στη μαξιλαροθήκη, από σένα πάλι θα περάσει, πέφτεις με μισοστεγνωμένα τα μαλλιά, το πρωί δεν σε αναγνωρίζεις, κότσο κι έξω από την πόρτα.
Κόβεις από την ψυχαγωγία σου. Έχεις ξεχάσει πώς είναι να βλέπεις ζωντανούς ηθοποιούς μπροστά σου σε μια θεατρική παράσταση, στο σινεμά κοιμάσαι πριν το πρώτο διάλειμμα, θεωρείς “Τα μυαλά που κουβαλάς” τη σημαντικότερη ταινία της δεκαετίας, μετά το “Ψυχρά και ανάποδα” πάντα, η ταβέρνα είναι ότι πιο κοντά βρίσκεται στην ιδέα σου για διασκέδαση, ο καφές έξω, πάρτι.
Κόβεις από τον άντρα σου. Τα απαραίτητα, πια. Συνεννοήσεις, επιμερισμός αρμοδιοτήτων. Εσύ αυτό, εγώ εκείνο, μην ξεχάσεις να πάρεις τα παιδιά, θα αργήσω σήμερα, έχει φαγητό στο ψυγείο, να πάρεις φυσικό ορό, έχει πάλι μπούκωμα. Κόβεις από το περιττό, από το χαζό, από το σχόλιο που αφορά εσάς και μόνο, κάτι που είδες το πρωί πηγαίνοντας στη δουλειά και θέλεις να το μοιραστείς μόνο μαζί του, κάτι που θυμήθηκες, κάτι που θέλεις να κάνετε μαζί, κόβεις από το “οι δυο μας”.
Κόβεις από τις φίλες σου. Γνωρίζεις τους άντρες τους στους γάμους τους, τα παιδιά τους στα βαφτίσια τους, έχεις όμως κάνει άπειρα likes στο προφίλ τους, μένουν και στην άλλη άκρη, δεν βολεύει το μετρό, αφού τις αγαπάς, σε αγαπάνε, φτάνει, έχετε ένα παρελθόν μαζί, δεν είναι από μόνο του αρκετό αυτό; Τόσα χρόνια πίσω σας… Κόβεις από αυτά που έχετε μπροστά σας.
Κόβεις από τα όνειρά σου. Από αυτό που αφορά αποκλειστικά εσένα. Που μπορεί να σε κυνηγάει από μικρή, που το σκέφτηκες στην πορεία, που ήρθε και σε βρήκε ενώ έκανες κάτι άλλο, που βρίσκεις χίλιους δυο λόγους να το αναβάλλεις, λες κι αυτό θα σε φοβηθεί. Πόσο αντέχει όνειρο καταχωνιασμένο;
Κόβεις από την αθωότητα σου. Την χαρίζεις ολόκληρη στην ενοχή. Αυτή είναι η καινούρια σου συναισθηματική κατάσταση. Η πιο συνεπής με το μέσα σου. Δεν είσαι πουθενά ολόκληρη. Όπου είσαι, είσαι τρία τέταρτα ή μισή. Πεπεισμένη ότι το να λατρεύεις τα παιδιά σου σημαίνει να ξεχνάς τον εαυτό σου. Να κάνεις κάτι για σένα, είναι να παραμελείς τα παιδιά σου. Πουθενά ολόκληρη. Πάντα κάποιο μέρος να σε διεκδικεί από το άλλο. Πάντα κάτι μέσα σου να παραπονιέται.
Αν είναι να κόψεις από κάτι, κόψε από τις ενοχές. Αυτές σε κάνουν θαμπή, αυτές νοθεύουν τις στιγμές σου, αυτές σου κλέβουν από το να είσαι ολόκληρη, παρούσα στην κάθε στιγμή, είτε την αφιερώνεις στα παιδιά σου, είτε στον άντρα σου, είτε στην ονειροπόληση, στις φίλες σου, σε ένα μπάνιο που κάνεις και ξεχνιέσαι με το νερό να πέφτει απάνω σου, μέχρι να μουλιάσεις.
Ό,τι κάνεις να είσαι εκεί. Είσαι ή δεν είσαι ερωτευμένη, έχεις ή δεν έχεις παιδιά, δουλεύεις ή όχι, πραγματοποιείς τα όνειρά σου ή τα χουχουλιάζεις για αργότερα, να είσαι εκεί. Να μην διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια. Αρκεί να είσαι ολόκληρη εκεί. Και όλα θα βρουν τον τρόπο τους να γίνουν.
Η Nannuka διευκολύνει την καθημερινότητα της σύγχρονης μητέρας, προσφέροντας ειδικότητες επαγγελματιών που καλύπτουν το μεγαλύτερο φάσμα αναγκών της σημερινής οικογένειας: babysitters, παιδαγωγοί, δάσκαλοι μελέτης, καθηγητές ξένων γλωσσών και 16 άλλες ειδικότητες.
LEAVE A COMMENT