Εκτιμώμενος χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά
Κάθε γιαγιά απολαμβάνει την ευκαιρία να περνά χρόνο και να έχει πολύ καλές σχέσεις με τα εγγόνια της. Αρκετές φορές, θεωρούμε τους γονείς μας και κυρίως τις μαμάδες μας, ότι είναι πιο κοντά με τα εγγόνια τους από ό,τι με εμάς, όσο ήμασταν παιδιά. Ας δούμε, γιατί συμβαίνει αυτό.
Τι λένε οι μελέτες για τη σχέση γιαγιάς και εγγονιών;
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε έδειξε ότι οι γιαγιά αισθάνεται πιο συνδεδεμένη με τα εγγόνια της από ό, τι με τα δικά της παιδιά.
Στην έρευνα, που διεξήγαγε ο James Rilling, καθηγητής ανθρωπολογίας, ψυχιατρικής και συμπεριφορικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Emory, συγκέντρωσε 50 γιαγιάδες με τουλάχιστον ένα εγγόνι ηλικίας 3 έως 12 ετών. Οι γιαγιάδες επεξεργάστηκαν φωτογραφίες του παιδιού τους, του εγγονιού τους και κάποιου άσχετου, ενώ οι ερευνητές σάρωσαν τον εγκέφαλό τους χρησιμοποιώντας μαγνητικές τομογραφίες.
«Όταν οι γιαγιάδες έβλεπαν φωτογραφίες των εγγονιών τους, ενεργοποιούσαν ιδιαίτερα περιοχές του εγκεφάλου που είχαν προηγουμένως συσχετιστεί με συναισθηματική ενσυναίσθηση, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι γιαγιάδες μπορεί να έχουν προδιάθεση να μοιραστούν τις συναισθηματικές καταστάσεις των εγγονιών τους», δήλωσε ο Rilling στο USA Today.
Από την άλλη, οι φωτογραφίες των ίδιων των παιδιών τους, ενεργοποίησαν τις περιοχές του εγκεφάλου τους που συνδέονται με τη γνωστική ενσυναίσθηση, υποδηλώνοντας μια διανοητική κατανόηση του παιδιού τους, αλλά λιγότερο μια συναισθηματική σύνδεση.
Έχοντας έναν παππού και μια γιαγιά που συμμετέχουν ενεργά στη ζωή ενός παιδιού, είτε ζει μαζί σας, βοηθά με τη φροντίδα των παιδιών ή σας επισκέπτεται στις διακοπές, μπορεί να είναι μια υπέροχη εμπειρία. Αλλά μπορεί να αντιμετωπίσετε προκλήσεις. Ακολουθούν ορισμένες συμβουλές που υποστηρίζονται από ειδικούς, για την επίλυση των προκλήσεων.
Συμβουλές για δύσκολες προκλήσεις μεταξύ παιδιών και γιαγιάδων
- Ανοιχτός διάλογος. Ρωτήστε τους παππούδες και τις γιαγιάδες πώς οραματίζονται τη σχέση τους με τα εγγόνια τους, συμπεριλαμβανομένης της συχνότητας των επισκέψεων. Ένας αντίστοιχος διάλογος, μπορεί επίσης να ανοίξει μια συζήτηση σχετικά με τα όρια.
- Πρώτα η ασφάλεια. Εάν ο παππούς ή η γιαγιά εμπλέκεται σε μη ασφαλή συμπεριφορά, έχετε το δικαίωμα να προστατεύσετε το παιδί σας. Να είστε σταθεροί στις πεποιθήσεις σας. Όπως για παράδειγμα, η τοποθέτηση των παιδιών στο πίσω κάθισμα σε μικρή ηλικία.
- Διατήρηση ισορροπίας. Οι γονείς λαμβάνουν τόσες πολλές συμβουλές, συμπεριλαμβανομένων και από τους ίδιους τους γονείς τους. Είναι συχνά καλοπροαίρετες, ακόμα κι αν είναι ενοχλητικές. Εάν είναι συμβουλές, όπως, “Θα πρέπει να εισαγάγετε τα λαχανικά πριν από τα φρούτα”, μπορείτε να πείτε, “Ευχαριστώ. Θα ρωτήσω τον παιδίατρό μας γι’ αυτό και θα το έχω στο μυαλό μου». Δίνοντάς τους την εντύπωση ότι τουλάχιστον το σκέφτεστε, μπορεί μερικές φορές να είναι αρκετό για να κρατήσει τα πράγματα σε ισορροπία.
