Όταν το παιδί αντιμιλάει ή μιλάει άσχημα: 7 βήματα αντιμετώπισης.

Όταν η τρίχρονη κόρη σας σας αντιμιλά, αρχικά μπορεί να φαίνεται αστείο και αξιολάτρευτο. Το νήπιό σας δοκιμάζει τα όριά σας, διεκδικεί την αυτονομία του, εδραιώνει την ταυτότητά του.  Όταν όμως η εφτάχρονη κόρη σας  έχει ένα μόνιμο “όχι” καρφωμένο στα χείλη της κάθε φορά που της ζητάτε να κάνει κάτι, αυτό μπορεί να αποτελέσει πραγματικό αγκάθι στη σχέση σας μαζί της αλλά και στην ομαλή καθημερινότητα της οικογένειας. Αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, η τάση των παιδιών να αντιμιλάνε με το παραμικρό και να μην συμμορφώνονται ακόμα και στους στοιχειώδεις κανόνες της οικογένειας μπορεί να είναι εστία συνεχώς καβγάδων και εντάσεων μέσα στο σπίτι.

 

Πώς θα μπορούσατε να το αντιμετωπίσετε;

 

1. Αν το παιδί σας αντιμιλήσει αλλά παρ’όλα αυτά ακολουθεί τις οδηγίες σας, τότε αγνοήστε το. Το να αγνοείτε αυτή την προφορική μόνο ανυπακοή είναι ένα θεμιτό μέσο διαπαιδαγώγησης εφόσον η συμπεριφορά δεν είναι απειλητική ή καταστρεπτική. Εξάλλου, έτσι, δείχνετε ότι δεν “τσιμπάτε” στις προκλήσεις του.

 

2. Εάν το παιδί ακολουθήσει τις οδηγίες, παρόλο που αντιμιλά και εκφράζει την αγανάκτησή του, εκτιμήστε ότι έκανε αυτό που του ζητήσατε, ακόμα κι αν δεν το ήθελε. Μπορείτε τότε να εξηγήσετε ότι έχει το δικαίωμα να αισθάνεται θυμωμένο αλλά δεν έχει το δικαίωμα να σας μιλάει χωρίς σεβασμό.

 

3. Αλλά αν οι απαντήσεις του παιδιού απειλούν τους άλλους ή τον εαυτό τους, τότε πρέπει να δώσετε προσοχή σε αυτό που λένε και να διαχειριστείτε την κατάσταση αναλόγως.

 

4. Μην απαντάτε παρορμητικά. Αφήστε το παιδί να ηρεμήσει και στη συνέχεια αντιμετωπίστε αυτά που είπε. Πείτε τους ήρεμα ποια συμπεριφορά είναι αποδεκτή και ποια δεν είναι.

 

5. Θέστε όρια και ενημερώστε το για τις συνέπειες. Μην απειλείτε, απλώς δηλώστε με ήρεμο τόνο και σε κατανοητή γλώσσα ποιοι είναι οι κανόνες και πως αν συνεχίζει να αντιμιλά, δεν θα πάρετε παγωτό ή δεν θα δείτε ταινία. Ωστόσο, αν σταματήσει να φωνάζει και δώσει σημασία στα λόγια σας, τότε δικαιούται το παγωτό του και να επιλέξει ποια ταινία θα δείτε. Τέτοιου είδους “διαπραγματεύσεις” πετάνε το μπαλάκι στο παιδί και του δείχνουν ότι είναι δική του επιλογή η σωστή συμπεριφορά και όλα τα θετικά που απορρέουν από αυτήν.

 

6. Ορίστε τις προσδοκίες που έχετε από εκείνο αλλά επιτρέψτε κάποια μικρή ευελιξία αν αυτό το κάνει πιο χαρούμενο και πιο συνεργάσιμο.

 

7. Τέλος, ελέγξτε πώς συμπεριφέρεστε εσείς οι ίδιοι στο παιδί ή σε άλλους ανθρώπους όταν το παιδί βρίσκεται εκεί και σας παρακολουθεί. Μήπως είστε αγενής ή κάποιες φορές δεν δείχνετε σεβασμό στους άλλους;  Αν εντοπίσετε τέτοια δείγματα, ξεκινήστε διορθώνοντας τη συμπεριφορά σας. Μια τέτοια αλλαγή είναι σίγουρο ότι θα έχει θετική αντανάκλαση και στη συμπεριφορά του παιδιού.

 

 

Διαβάστε επίσης

Πώς να αντιμετωπίσουμε τις εκρήξεις θυμού (tantrums) των παιδιών;

Προεφηβεία: η ευκαιρία να χτίσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί.

Διανοητικά ισχυρά παιδιά: Οι 10 συνήθειες των γονιών που χτίζουν ευτυχισμένα παιδιά.

To παιδί μου δεν με ακούει: Τι να κάνω;