Σχολική άρνηση: πώς μπορεί να βοηθήσει ο γονιός!

από την Αρετή Λύκου

Συχνά με την έναρξη της σχολικής χρονιάς αρκετά παιδιά ανεξαρτήτου ηλικίας δεν θέλουν να ξαναπάνε στο σχολείο. Οι γονείς έρχονται αντιμέτωποι με μία δυσκολία των παιδιών τους που δεν γνωρίζουν πώς να τη διαχειριστούν. Όσο πιο έντονη είναι η αντίδραση του παιδιού, τόσο πιο αβοήθητοι νιώθουν οι γονείς. Απειλές, τιμωρίες, παρακάλια ή υποσχέσεις αποδεικνύονται μάταιες. Ένα συναίσθημα επικρατεί στην οικογένεια: ο πανικός. Οι γονείς νιώθουν αποτυχία, θυμό και απόγνωση. Απ΄την άλλη και το παιδί δεν είναι σε εύκολη θέση: η άρνηση του για το σχολείο δεν μπορεί να θεωρηθεί ως νίκη του ή κατάκτηση ενός “θέλω” του.

Στο σημείο αυτό είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό πως η σχολική άρνηση, ενώ φαινομενικά μπορεί να οφείλεται σε προβλήματα πειθαρχίας, πείσμα ή επανάσταση στην περίπτωση της εφηβείας, κρύβει σχεδόν πάντα βαθύτερα αίτια, τα οποία οι γονείς καλό θα ήταν να εντοπίσουν. Τέτοια βαθύτερα αίτια μπορεί να είναι προβλήματα στο σχολικό περιβάλλον αλλά και προσωπικοί παράγοντες.
Με μία πιο αναλυτική ματιά μπορεί ο γονιός να διακρίνει τις δυσκολίες του παιδιού. Οι μαθησιακές δυσκολίες είναι ένας λόγος που το παιδί αρνείται να πάει στο σχολείο. Συχνά, συνοδεύονται από προβλήματα στην κοινωνική αντίληψη και στην αλληλεπίδραση με άλλα παιδιά. Εάν δεν διαγνωστούν και δεν αντιμετωπιστούν, είναι βαρύ για τα παιδιά να βιώνουν καθημερινά την αποτυχία και τη ματαίωση και μάλιστα σ΄ένα περιβάλλον ιδιαίτερα απαιτητικό στις μέρες μας.  Εκτός όμως απ΄τις μαθησιακές δυσκολίες ο λόγος μπορεί να κρύβεται στις υψηλές προσδοκίες των γονιών και των παιδιών, κατά συνέπεια. Ακόμα, προβλήματα στο σχολικό περιβάλλον συνδέονται άμεσα με τη σχολική άρνηση.

 Σκοπός δεν είναι οι γονείς να βρουν μόνο τρόπο για να πείσουν το παιδί να πάει στο σχολείο, αλλά να το πλησιάσουν. Οι πληροφορίες που θα συλλέξουν απ΄τη στάση «Είμαι εδώ και ακούω τη δυσκολία σου», θα αποτελέσουν το απαραίτητο υλικό για την αντιμετώπιση του προβλήματος, για το οποίο μπορεί να χρειαστούν στη συνέχεια εξειδικευμένη βοήθεια. Συνεπώς:

Καλή επικοινωνία

Μιλήστε με το παιδί και ενθαρρύνετέ το να εκφράσει τις σκέψεις, τα συναισθήματά του.

Αναρωτηθείτε μαζί με το παιδί τι νιώθει, τι του συμβαίνει, γιατί αρνείται. Κι όλα αυτά τα ερωτήματα είναι σημαντικό να τεθούν πριν το σχολείο. Ώστε το παιδί να καταλάβει πως οι γονείς του ενδιαφέρονται για την ευτυχία και την ψυχική του ηρεμία και όχι για ένα ακαδημαϊκό τίτλο.

Συμμετοχή σε δράσεις του σχολείου

Να είστε υποστηρικτικοί και να ενθαρρύνετε το παιδί σας να συμμετέχει σε δράσεις του σχολείου πέρα από τα μαθήματα. Με τον τρόπο αυτό το παιδί αρχίζει να νιώθει καλά με το σχολικό περιβάλλον παρόλο που μπορεί να δυσκολεύεται σε κάποια μαθήματα. Αυτό τον ηρεμεί και του δίνει κίνητρο να γίνεται όλο και καλύτερο.

Σχολικό περιβάλλον

Θα πρέπει να επανεξετάσετε το συγκεκριμένο σχολικό περιβάλλον και να σκεφτείτε εναλλακτικές σχολικές δομές, αν φυσικά το συγκεκριμένο περιβάλλον δεν εκπληρώνει τους στόχους του μαθητή.

Στην περίπτωση των μαθησιακών δυσκολιών, συνεργαστείτε με το δάσκαλο του παιδιού και αναζητήστε τη βοήθεια των ειδικών.

Ρεαλιστικοί στόχοι

Βοηθήστε το παιδί να θέσει ρεαλιστικούς στόχους. Αυτό δεν σημαίνει πως το παιδί θα έχει χαμηλότερους στόχους αλλά πως θα είναι ευτυχισμένο γνωρίζοντας βήμα βήμα τις δυνατότητες του και κάνοντας σταθερά βήματα προς την κατάκτηση τους.

Διαβάστε επίσης: Σχολική λίστα: η αγορά των σχολικών ως ευκαιρία σύνδεσης με το παιδί!