Η θλίψη των Χριστουγέννων – Υπάρχει κι αυτό το συναίσθημα

Η θλίψη των Χριστουγέννων, γιατί εμφανίζεται;

Όσο ο καιρός για τις γιορτές πλησιάζει, πολλές και πολλοί από εμάς αρχίζουμε να νιώθουμε την πίεση αυτών των ημερών. Πίεση για να έχουμε ένα συγκεκριμένο πλάνο γεμάτο από τραπέζια με καλόγουστο μενού που θα μοιραστούμε με οικογένεια και παρέες φίλων, εντυπωσιακό ρεβεγιόν, βόλτες για ψώνια, κάποιο ταξίδι, το ιδανικό βάρος, την τέλεια σχέση, τα τέλεια παιδιά, την τέλεια παρέα, το ιδανικό σπίτι, φανταστικά γιορτινά ρούχα και υπέροχη διάθεση. Είναι άραγε ποτέ εφικτά όλα αυτά; Η προσδοκία να ακολουθήσουμε το κλίμα των γιορτών πολύ συχνά πηγαίνει κόντρα στις επιθυμίες μας και στα δεδομένα της ζωής μας, καταλήγει να μας πιέζει περισσότερο απ’ όσο μας δημιουργεί χαρά.

Πώς δημιουργείται η πίεση;

Είναι γνωστό το πόσο πολύ μας επηρεάζουν όλες οι εικόνες που προβάλλονται στα μέσα διαμορφώνοντας εντελώς τους τρόπους με τους οποίους «μας επιτρέπεται» να περάσουμε αυτές τις μέρες…Διαρκώς βλέπουμε την αψεγάδιαστη εικόνα ενός μεγάλου πολυτελούς σπιτιού που είναι γεμάτο, με την οικογένεια χαμογελαστή και αγαπημένη. Όλοι είναι όμορφοι, καλοντυμένοι και ξεκούραστοι. Τι συμβαίνει, όμως, όταν κάτι από αυτά λείπει από τη δική μας πραγματικότητα ή όταν απλώς η ζωή μας δεν έχει καμία σχέση με τις εικόνες που περνάνε διαρκώς μπροστά από τα μάτια μας; Οι διαφημίσεις και οι ταινίες έχουν μερίδιο ευθύνης, αλλά όχι το μοναδικό. Πάντα κάποιος/α από την
οικογένεια θα βρεθεί να ρωτήσει αν βρήκαμε σύντροφο, πότε θα κάνουμε παιδάκι ή πότε θα κάνουμε κι άλλο παιδάκι! Κάποιος/α θα σχολιάσει το βάρος μας ή θα ξέρουμε ότι το παρατηρεί ακόμα κι αν δε το σχολιάσει. Οι συνάδελφοι/συναδέλφισσες θα ρωτήσουν τι θα κάνουμε τις φετινές γιορτές, τι θα μαγειρέψουμε, τι θα φορέσουμε, τι θα ψωνίσουμε, με ποιον θα περάσουμε τις μέρες. Τότε είναι
πιθανό να αρχίσει να μας πνίγει η αγωνία ότι έχουμε μείνει πίσω, ότι έχουμε καθυστερήσει να βάλουμε τικ στα κουτάκια της ζωής, ότι κάτι μάλλον πηγαίνει λάθος με εμάς.

Γιατί συγκρίνουμε τις ζωές μας με των άλλων;

Η πίεση που δεχόμαστε από παντού αρχίζει να δημιουργεί στο μυαλό μας αυθαίρετους δείκτες ευτυχίας! Φανταστείτε ότι έχετε μια μικρή επιχείρηση και προσλαμβάνετε ένα λογιστή σαν εξωτερικό συνεργάτη για να διαχειριστεί τα οικονομικά. Ο λογιστής λαμβάνει τα τιμολόγια και τις αποδείξεις που του προσκομίζετε και αρχίζει να σας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: τα έσοδα δεν είναι αρκετά, η επιχείρηση ίσα που βγάζει τα έξοδά της. Όμως εσείς που ζείτε καθημερινά τη δουλειά, βλέπετε πως οι πελάτες αρχίζουν να σας εμπιστεύονται, να αγαπούν τα προϊόντα σας και να τα προτείνουν και σε φίλους. Παρατηρείτε ότι η γειτονιά στηρίζει το κατάστημά σας και το προτιμάει από τη γνωστή
αλυσίδα ή τα διαδικτυακά καταστήματα. Τα παιδιά αγαπούν να χαζεύουν τη βιτρίνα σας και οι γνωστοί σας σταματούν για να πουν μια καλημέρα ακόμα κι αν δεν ψωνίσουν κάτι εκείνη τη στιγμή. Ο λογιστής επιμένει, εσείς όμως δεν ανησυχείτε. Ξέρετε ότι η επένδυση που κάνατε θα ανθίσει με τον καιρό. Με λίγα λόγια, εσείς κάνετε τη δουλειά σας, κι ο λογιστής τη δική του. Πίσω στα Χριστούγεννα, φανταστείτε στη θέση του λογιστή όλες τις κοινωνικές προσδοκίες με τις οποίες επιφορτιζόμαστε, όλους τους δείκτες με βάση τους οποίους μας ζητούν να μετρήσουμε τελικά το πόσο ευτυχισμένοι άνθρωποι είμαστε. Με το που γεννιόμαστε οφείλουμε να είμαστε «καλά παιδιά» για τους γονείς μας, άξιοι σπουδαστές στο αντικείμενό μας, καινοτόμοι στην εργασία μας, μετά να βρούμε σύντροφο και να ταιριάξουμε για πάντα, να γίνουμε γονείς, να γίνουμε καλοί γονείς, να μην ξεχάσουμε και τους δικούς μας γονείς, να μη χαθούμε από τους φίλους, να εδραιωθούμε ως
επαγγελματίες ιδανικά σε θέση εργοδότη, να έχουμε πολλά χρήματα, ένα άνετο καινούργιο σπίτι, τουλάχιστον ένα αμάξι, έντονη κοινωνική ζωή, να πηγαίνουμε τακτικά σε γνωστά εστιατόρια, σε νησιά, σε βουνά, σε εξωτικούς προορισμούς.

Γιατί νιώθουμε συχνά ότι κάτι λείπει από τη δική μας ζωή ή ότι κάνουμε κάτι λάθος;

Αυτό που δε φροντίζει κανείς να ακούσουμε είναι ότι η πραγματικότητα έχει κι άλλες εκδοχές. Η σχέση με την οικογένειά μας μπορεί να είναι δύσκολη ή να μην έχουμε κοντινούς συγγενείς στη ζωή. Μια ασθένεια μπορεί να περιορίζει τις επιλογές μας ή η απώλεια ενός κοντινού προσώπου ή της δουλειάς μας μπορεί να μας δημιουργεί την ανάγκη για απομόνωση. Εάν εργαζόμαστε, ο μισθός μας μπορεί να μη φτάνει για φανταχτερά δώρα, πλούσια τραπέζια και καινούργια ρούχα. Μπορεί πρόσφατα να χωρίσαμε ή να έχουμε χρόνια να βρεθούμε σε σταθερή συναισθηματική σχέση. Αυτά κι άλλα πολλά μπορεί να συμβαίνουν ή απλώς όλοι οι δημοφιλείς τρόποι για να γιορτάζει ή απλώς να ζει κανείς ίσως να μη μας ταιριάζουν. Ίσως η ιδανική συνθήκη μας να είναι πιο μοναχική, ή, ακόμα κι αν δεν είναι η προτίμησή μας, ίσως να είναι η μόνη επιλογή μας προσωρινά. Τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από το παρόν. Αν αυτό που «μας βγαίνει» από κάθε άποψη αυτή τη στιγμή είναι να περάσουμε την αλλαγή του χρόνου με μια πρόχειρη μακαρονάδα και μια ταινία ή με ύπνο από νωρίς, είναι μια χαρά. Αν αυτό που μπορούμε να κάνουμε φέτος είναι μια επίσκεψη σε φίλους ή αγκαλιές με το κατοικίδιό μας αντί για εκδρομή στα χιόνια, είναι επίσης μια χαρά.

Όπως και να κυλάει η ζωή μας, σε όποια εποχή του χρόνου, δε χρειάζεται να μοιάζει με τις ζωές των ανθρώπων γύρω μας ούτε να συμφωνεί με τις αντιλήψεις τους. Το μόνο που έχει σημασία είναι το πώς αισθανόμαστε εμείς μέσα στην πραγματικότητά μας. Ας αφήσουμε τους λογιστές/κοινωνικούς αξιολογητές να κάνουν τη δουλειά τους, και ας κάνουμε κι εμείς τη δική μας. Στόχος είναι το πώς αισθανόμαστε σε σχέση με τα κριτήρια που εμείς ορίζουμε. Για ό,τι θέλουμε να αλλάξει, μπορούμε πάντα να προσπαθήσουμε. Όταν νιώθουμε ότι στερεύουμε από έμπνευση και κουράγιο, μπορούμε πάντα να ζητήσουμε υποστήριξη. Ο κόσμος μας είναι γεμάτος από συγκρούσεις, αγωνίες και προκλήσεις. Κανένας και καμιά μας δε θα έπρεπε να επιφορτίζεται με το βάρος του να ανταπεξέρχεται σε όλα ακούραστα, χωρίς λάθη και αναταραχές. Δε χρειάζεται να τα καταφέρνουμε κάθε μέρα, δε χρειάζεται να νιώθουμε χαρά κάθε μέρα, δε χρειάζεται να ζούμε, να χαιρόμαστε, να θρηνούμε με βάση συγκεκριμένα μοντέλα.

Αυτή τη χρονιά που ξεκινάει ας δούμε τι πραγματικά χρειαζόμαστε χωρίς τα φίλτρα των γύρω, στις γιορτές και σε κάθε καινούργια μέρα.

Καλά Χριστούγεννα!

 

Από την Λιλιάννα Ζουρμπάνου, ψυχολόγο της Nannuka. Πέρα από ψυχολόγος, η κα. Ζουρμπάνου είναι δασκάλα Yoga και Ενεργειακή θεραπεύτρια Light Language. 

Στη Nannuka, μπορείτε να επικοινωνείτε άμεσα με κάθε ψυχολόγο μας, βρίσκοντας τον κατάλληλο για εσάς!