Μόλις φτάσουν τα παιδιά μας στα δύο ξεκινάμε τα ερωτήματα; Πότε θα κόψει την πάνα; Μήπως είναι η κατάλληλη ώρα; Να κόψουμε μαζί και τη βραδινή; Να πάρω γιογιό; Ή καθισματάκι τουαλέτας;
Θα σας πω τη δική μου εμπειρία. Να ξέρετε πως το κάθε παιδί είναι διαφορετικό, κάποιο παιδί μπορεί να κόψει πιο γρήγορα και εύκολα την πάνα και κάποιο άλλο να καθυστερήσει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλα τα παιδιά κόβουν την πάνα, όταν είναι έτοιμα.
Τα κορίτσια όταν έφτασαν στην ηλικία των 2,5 ετών άρχισαν να παραπονιούνται ότι τα ενοχλεί η πάνα. Να το αναφέρουν όταν έκαναν την ανάγκη τους και να ζητούν έντονα να αλλάξουν πάνα. Αυτά ήταν τα πρώτα σημάδια που μου έδωσαν την ευκαιρία να κάνουμε τη μετάβαση από την πάνα σε βρακάκι και να αγοράσουμε γιογιό.
Ήρθε το γιογιό στο σπίτι και τα κορίτσια το κοιτούσανε σαν εξωγήινο. Άρχισαν να παίζουν μαζί του. Το έκαναν κάθισμα, κολάρο, βάζανε μέσα τα παιχνίδια τους να κάτσουν. Γενικά το χρησιμοποιούσαν για οτιδήποτε άλλο εκτός από τη συνιστώμενη χρήση του.
Τα άφηνα να κάθονται κάποιες ώρες στο γιογιό και να τους υπενθυμίζω να πηγαίνουν.
Μια εβδομάδα κράτησε όλο αυτό. Είχαμε μόνο μικρά ατυχήματα, τα οποία είναι αναπόφευκτα και τα οποία πρέπει να τα αντιμετωπίζετε με ηρεμία.
Μετά τη μια βδομάδα συνήθισαν να πηγαίνουν μόνο τους, όταν ένιωθαν την ανάγκη.
Η διαδικασία εκμάθησης δεν ήταν η ίδια και για τις δύο μου κόρες. Αν και δίδυμες η μια καθυστέρησε σε σχέση με την άλλη ένα μήνα. Είχε άρνηση στο να βγάλει την πάνα, ένιωθε να έχει ασφάλεια όταν τη φορούσε και αρνιόταν να κάτσει στο γιογιό. Φυσικά, πήρε όσο χρόνο χρειαζόταν για να νιώσει έτοιμη. Η πίεση φέρνει πάντα αντίθετα αποτελέσματα.
Τη βραδινή πάνα δεν την κόψαμε ταυτόχρονα με την πάνα της ημέρας. Υπάρχουν αρκετές μαμάδες που το κάνουν. Εγώ για να πω την αλήθεια, δεν το τόλμησα. Έβλεπα, ότι το βράδυ δεν μπορούσαν να κρατηθούν, οπότε δεν το δοκίμασα από την αρχή. Πέρασαν οχτώ μήνες και την αποχωρίστηκαν χωρίς όμως να αποφύγουμε κάποια ατυχήματα.
Ένα από τα άγχη μου ήταν τι θα κάνω αν χρειαστεί το παιδί τουαλέτα και είμαστε έξω. Στην αρχή σκέφτηκα να περιορίσουμε τις βόλτες με το αυτοκίνητο και τις συναντήσεις σε φιλικά σπίτια για να αποφύγουμε τυχόν ατυχήματα. Μετά σκέφτηκα να αναζητήσω μήπως υπάρχει γιογιό ταξιδίου και μαντέψτε υπάρχει. Και μου έχει λύσει τα χέρια. Το έχουμε πάντα μαζί στη βόλτα. Και όποτε υπάρχει ανάγκη το χρησιμοποιούμε.
Δεν χρειάζεται να αγχώνεστε για το κόψιμο της πάνας. Όλα τα παιδάκια κόβουν την πάνα, όταν νιώσουν έτοιμα. Ακούστε τις ανάγκες του παιδιού σας, δείτε αν είναι έτοιμο και βοηθήστε το σ’ αυτή τη διαδικασία.
Καλή επιτυχία.
LEAVE A COMMENT