Επιχείρηση «Κόβουμε την πάνα»

Ένα από τα μεγάλα άγχη των γονιών, είναι το κόψιμο της πάνας.

Μόλις φτάσουν τα παιδιά μας στα δύο ξεκινάμε τα ερωτήματα; Πότε θα κόψει την πάνα; Μήπως είναι η κατάλληλη ώρα; Να κόψουμε μαζί και τη βραδινή; Να πάρω γιογιό; Ή καθισματάκι τουαλέτας; 

Θα σας πω τη δική μου εμπειρία. Να ξέρετε πως το κάθε παιδί είναι διαφορετικό, κάποιο παιδί μπορεί να κόψει πιο γρήγορα και εύκολα την πάνα και κάποιο άλλο να καθυστερήσει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλα τα παιδιά κόβουν την πάνα, όταν είναι έτοιμα.

Τα σημάδια

Τα κορίτσια όταν έφτασαν στην ηλικία των 2,5 ετών άρχισαν να παραπονιούνται ότι τα ενοχλεί η πάνα. Να το αναφέρουν όταν έκαναν την ανάγκη τους και να ζητούν έντονα να αλλάξουν πάνα. Αυτά ήταν τα πρώτα σημάδια που μου έδωσαν την ευκαιρία να κάνουμε τη μετάβαση από την πάνα σε βρακάκι και να αγοράσουμε γιογιό.

Το Γιογιό

Ήρθε το γιογιό στο σπίτι και τα κορίτσια το κοιτούσανε σαν εξωγήινο. Άρχισαν να παίζουν μαζί του. Το έκαναν κάθισμα, κολάρο, βάζανε μέσα τα παιχνίδια τους να κάτσουν. Γενικά το χρησιμοποιούσαν για οτιδήποτε άλλο εκτός από τη συνιστώμενη χρήση του. 

Στην αρχή απογοητεύτηκα, αλλά τους έδωσα χρόνο. 

Τα άφηνα να κάθονται κάποιες ώρες στο γιογιό και  να τους υπενθυμίζω να πηγαίνουν.

Μια εβδομάδα

Μια εβδομάδα κράτησε όλο αυτό. Είχαμε μόνο μικρά ατυχήματα, τα οποία είναι αναπόφευκτα και τα οποία πρέπει να τα αντιμετωπίζετε με ηρεμία.

Μετά τη μια βδομάδα συνήθισαν να πηγαίνουν μόνο τους, όταν ένιωθαν την ανάγκη.

Η διαδικασία εκμάθησης δεν ήταν η ίδια και για τις δύο μου κόρες. Αν και δίδυμες η μια καθυστέρησε σε σχέση με την άλλη ένα μήνα. Είχε άρνηση στο να βγάλει την πάνα, ένιωθε να έχει ασφάλεια όταν τη φορούσε και αρνιόταν να κάτσει στο γιογιό. Φυσικά, πήρε όσο χρόνο χρειαζόταν για να νιώσει έτοιμη. Η πίεση φέρνει πάντα αντίθετα αποτελέσματα.

Η βραδινή πάνα

Τη βραδινή πάνα δεν την κόψαμε ταυτόχρονα με την πάνα της ημέρας. Υπάρχουν αρκετές μαμάδες που το κάνουν. Εγώ για να πω την αλήθεια, δεν το τόλμησα. Έβλεπα, ότι το βράδυ δεν μπορούσαν να κρατηθούν, οπότε δεν το δοκίμασα από την αρχή. Πέρασαν οχτώ μήνες και την αποχωρίστηκαν χωρίς όμως να αποφύγουμε κάποια ατυχήματα.

Στη βόλτα

Ένα από τα άγχη μου ήταν τι θα κάνω αν χρειαστεί το παιδί τουαλέτα και είμαστε έξω. Στην αρχή σκέφτηκα να περιορίσουμε τις βόλτες με το αυτοκίνητο και τις συναντήσεις σε φιλικά σπίτια για να αποφύγουμε τυχόν ατυχήματα. Μετά σκέφτηκα να αναζητήσω μήπως υπάρχει γιογιό ταξιδίου και μαντέψτε υπάρχει. Και μου έχει λύσει τα χέρια.  Το έχουμε πάντα μαζί στη βόλτα. Και όποτε υπάρχει ανάγκη το χρησιμοποιούμε.

Οι συμβουλές μου:

• Δεν χρειάζεται να έχετε άγχος. Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε επειδή κάποιο άλλο παιδάκι που ανήκει στο φιλικό σας περιβάλλον και έχει την ίδια ηλικία με το δικό σας παιδί, έκοψε την πάνα.
• Η ηλικία είναι ανάμεσα στα 2-3 αλλά κάποια παιδάκια πάνε και μετά τα τρία. 
• Κάποιοι γονείς επιλέγουν κατευθείαν τη λεκάνη για να γλιτώσουν τη μετάβαση από το γιογιό στη λεκάνη. Εγώ επέλεξα το γιογιό γιατί μάθαιναν και τα δύο μαζί και το βρήκα πιο εύκολο. Αν επιλέξετε γιογιό, αυτά που είναι αποσπώμενα, βολεύουν καλύτερα. 
• Μην περιορίσετε τις βόλτες σας γιατί βρίσκεστε σε διαδικασία εκμάθησης, προμηθευτείτε ένα γιογιό εξόδου, είναι πολύ πρακτικό.
• Αγοράστε πολλά εσώρουχα. Στην αρχή είναι απαραίτητα γιατί τα ατυχήματα θα υπάρχουν.
• Σε περίπτωση ατυχήματος, μην κάνετε παρατήρηση στο παιδί, απλά υπενθυμίστε του ότι την επόμενη φορά που θα νιώσει την ανάγκη, να χρησιμοποιήσει το γιογιό.
• Μη ξεχνάτε να επιβραβεύετε κάθε φορά που χρησιμοποιεί το γιογιό.
• Είναι βολικό να μην υπάρχουν χαλιά στο σπίτι κατά τη διαδικασία της εκμάθησης.

Δεν χρειάζεται να αγχώνεστε για το κόψιμο της πάνας. Όλα τα παιδάκια κόβουν την πάνα, όταν νιώσουν έτοιμα. Ακούστε τις ανάγκες του παιδιού σας, δείτε αν είναι έτοιμο και βοηθήστε το σ’ αυτή τη διαδικασία.

Καλή επιτυχία.